Ubisoft’un en çılgın fikr-i mülkü, kendine farklı alanlarda, farklı oyun dünyalarında yer bulmaya devam ediyor. Birinci sefer Raymen serisiyle tanıdığımız Rabbid’ler bir defa daha Mario evreniyle buluşuyor. Başarılı birinci oyunun akabinde sonunda Mario + Rabbids Sparks of Hope oyuncularla buluşuyor. Nintendo Switch oyun konsoluna özel olarak yayınlanan Sparks of Hope, Rabbids dünyasının tüm deliliğini, Mario ve arkadaşlarına aktarıyor. Pekala, aksiyon-strateji tiplerini harmanlayan Mario + Rabbids Sparks of Hope nasıl bir oyun?
Bu ortada birinci olarak kıssayı merak ediyor olabilirsiniz. Genelde Ubisoft’un oyunlarında öykü değerli yer kaplar lakin bu oyunda biraz da art planı oluşturuyor. Özetle, “Rayman” serisinden gelen tavşanlarımız, objeleri ve tavşanları birleştiren “SupaMerge” isimli özel bir kask sayesinde Mario’nun Mantar Krallığına geliyorlar ve her yeri alt üst ediyorlar.
Bizim oyuncu olarak görevimizse uygunca zıvanadan çıkan tavşanları yenmek, SupaMerge’ü kurtarmak ve Mario’nun dünyasını ihtişamına geri döndürmek oluyor. Oyunun konusu özetle daima bu oldu. O denli oyun dünyasını değiştirecek bir senaryo bulunmuyor ki zati oyunun emeli da bu değil. Rabbid’lerin meczupluğu ve sıra tabanlı aksiyon çok daha değerli bir yer kaplıyor.
Yukarıda bahsettiğim sıra tabanlı strateji çeşidinden anlayacağınız üzere Sparks of Hope olağan Mario oyunu değil. Bu da doğal olarak savaş sisteminde karşımıza çıkıyor. Düşmanların başlarına hop hop atlamak yahut onlara ateş atmak yerine bu sefer üç kişilik bir takım kullanarak sıra tabanlı bir savaş sistemini kullanarak tavşancıklarla savaşıyorsunuz. Size ok, bomba atan tavşancıklarla… Oyunun meczupluk düzeyini anlamanız için bu kelam öbeği kâfi olur diye düşünüyorum.
Oyuna Mario ve SupaMerge’in oluşturduğu yozlaşmadan etkilenmeyen iki tavşanla başlıyorsunuz: Rabbid Peach ve Rabbid Luigi. Oyunda ilerledikçe partinize ekleyebileceğiniz yeni karakterlerin kilidini açıyor ve taktiksel derinliği arttırabiliyorsunuz. Lakin Mario her vakit partide kalıyor. Yani lakin ve lakin kalan iki parti üyesini değiştirebiliyorsunuz.
Sparks of Hope olağan harita üzerinde açık dünyasıyla dikkat çeken bir imal. Başımızda rehber robotla bir arada, üç kişilik bir küme halinde seyahat ediyorsunuz. Harita üzerinde hem farklı yerleri görüyor, hem diyaloglara giriyor hem de bol bol bulmaca çözüyorsunuz.
Savaş ise bazen sizin seçebileceğiniz formda sunulurken, bazen de oyunun ilerlemesi için kaide oluyor. Tercihe bağlı savaşlara katılmak için düşmana “dash” hareketini yapmanız gerekiyor. Bu değerli bir adım zira evvel düşman size saldırırsa, savaş ekranında kendinizi dezavantajlı pozisyonda bulunuyorsunuz.
Her iki türlü de bir savaşa girdiğinizde, duruma en uygun nasıl yaklaşabileceğinizi görmek için savaş alanını inceleme talihiniz oluyor. Kimi savaşlarda tüm düşmanları yenmeniz gerekirken, kimilerinde da maksat NPC’yi inançlı bir bölgeye kadar eşlik etmeniz gerekebiliyor. Bir diğerinde da üç karakterden en azından birini inançlı, yeşil dikdörtgen biçiminde işaretlenen yere götürmeniz gerebiliyor.
Bu şekil kolay savaş vazifelerinin yanı sıra duruma farklı ve olağandışı yaklaşmanızı gerektirecek bol bol küçük ve ana Boss savaşı var.
Oyunun sıra tabanlı modeli, atak, alan denetimi ve siper sistemine dayanıyor. Her karakter kendine has silah tipine ve doğal olarak oyun tarzına sahip. Örneğin Mario, hem hasar emebilen hem de hasar verebilen tank rolünü üstlenebiliyor. Luigi ise sıhhati az olmasına karşın keskin nişancı olduğu için uzaktan düşmanları tek seferde, yani tek çeşitte alabilir. Oyunun başında açılan bir diğer karakter olan Rabbid Peach ise iki farklı yeteneğiyle arkadaşlarının sıhhatini yenileyebiliyor.
Oyun strateji cinsinde olduğu için her karakterin güçlü taraflarıyla oynamanız gerekiyor, yoksa oyunda kısa müddette başarısız olmaya mahkumsunuz. Luigi’yi çatışmanın çok içine götürürseniz, canı az olduğundan çabucak ölecek, böylelikle tipi erkenden bitirmek zorunda kalacaksınız. Yahut Mario’yu çatışmanın çok gerisinde tutmak, onun özel yeteneklerini fonksiyonsuz hale getirecektir.
Ana silahlara ek olarak hem Mario’nun hem de öteki kadro üyelerinin cins sırasında kullanabilecekleri güçlendirmeler ve özel yetenekler bulunuyor. Luigi, grup arkadaşlarına her tıp için daha fazla aralık kat edebilme için avantaj verirken, Rabbid Luigi özel ataklardan kaynaklanan hasarın bir kısmını önleyen gözetici bir kalkan sağlıyor. Bu yetenekleri geliştirmek, yatırım yapmak, bilhassa oyunun ortasına gerçek hayati ehemmiyet kazanıyor.
Bu ortada Mario+Rabbids birinci başta çok süratli biten ve nispeten kolay dövüşlerle geçiyor. Lakin oyunda ilerledikçe, ön planlama yapmadan savaşlara başlamak çabucak yenilmeniz manasına geliyor. Sıra tabanlı bir oyun olduğu için ivedi etmeden, düzgünce atılımları ölçüp, ona nazaran karar vermeniz kaide.
Oyunun ana mekaniği anlattığım bu sıra tabanlı savaşlar olduğundan basitçe sıkıcı hale geleceğini düşünebilirsiniz. Lakin hem Ubisoft’un savaşları enteresan kılmak için gereğince düşman varyasyonu eklemiş olması hem de taktiksel derinliğin artması oyunu sıkıcı olmaktan kurtarıyor. Ayrıyeten üstte da bahsettiğim üzere hem yeteneklerinizi yükseltiyor, hem de yeni silahlar satın alıyorsunuz. Böylelikle ilerleyişiniz tatmin edici bir düzey seyrediyor.
Ama şunu da hatırlatmış olayım, çeşitlilik her savaşın çok eğlenceli geçtiği manasına gelmiyor. Taktiksel yapı nedeniyle ağır işleyen bir oyun olduğundan, uzun oyun saatleri sıkıcı hale gelebilir. Ben oyunu çoklukla işten meskene, meskenden işe giderken yaklaşık bir saatlik seanslar halinde oynadım. Bu halde oynarken çok eğlenceliydi. Lakin bu bir inceleme oyunu olduğu ve incelemeyi yazabilmek için oyunda ilerlemem gerektiği için meskende de Switch Dock’una bağlı formda bol bol oynadım. Ekseriyetle üç saatlik bir oyun seansının akabinde Mario + Rabbids Sparks of Hope çok yorucu hale geliyor. Aslında X-COM oynamak üzere. Katiyetle tadında bırakıp, sonra yine dönmek lazım. Eh, oyunun da esasen sizi sürükleyecek bir öykü moduna sahip olmadığını düşündüğümüzde, aralıksız oynamak da çok mantıklı değil.
Ayrıca tekrar başlarda bahsettiğim haritalar oynanış açısından daha fazla şey sunabilirdi. Böylelikle savaşlarla, harita aktiflikleri ortasında daha yeterli bir istikrar kurulabilirdi. Görsel lisan, müzikler ve sanat tasarımı açısından çok âlâ görünse de, haritada yapabileceğiniz şeyler çok hudutlu. Günün sonunda haritayı yalnızca savaşları başlatmak için kullanıyorsunuz. Mutlaka daha fazla fonksiyonu olmalıydı.
Söz konusu Nintendo ve Nintendo oyunları olduğunda alternatifsiz yapısı sayesinde özel oyunlar her vakit çok dikkat cazibeli olmaya devam ediyor ve Mario + Rabbids Sparks of Hope katiyen bir istisna değil. Elbette bir Muhteşem Mario Odyssey yahut bir Legend of Zelda: Breath of Wild değil ancak muhakkak oynanmaya, vakit geçirmeye bedel bir imal. Sıra tabanlı yapısı, zihin olarak yorucu olsa da, sakin sakin oynayabildiğiniz için bilhassa seyahatlerde çok düzgün yol arkadaşı oluyor.
Özetle, şayet Nintendo Switch sahibiyseniz Mario + Rabbids Sparks of Hope alınacak oyunlar listenizde olmayı hak eden başarılı bir üretim olmuş.
