Bizim Kadro’nun gündeminde son şampiyon vardı. Bizim Grup, Trabzonspor ‘un röntgenini çekerken Marek Hamsik’in kadro ismine değeri ortak biçimde lisana getirildi.
Mehmet Demirkol: Nwakaeme’nin yerine birini koyamazsınız. O yoksa planı değiştirirsiniz. Visca için de tıpkı. Yokluklarında yeni bir oyun bulmalısınız. Avcı bununla uğraşıyor. Bunu yapmak için evvel orta sahayı oturtmak lazım. Hamsik’in dönüşü değerli lakin orada kalması çok daha kıymetli.
Cem Dizdar: ‘Takım oyunu’ bariz bir karakter kazanmadığından, transfer katkısını ölçmek güç. Mesela Trezequet! Maç kazandıracak fakat kadro oyunu inşasını da geciktirecek. Bartra ve Gomez üzere isimlerin tıpkı Hamsik üzere ağır ağır duruma el koyacaklarını öngörebiliriz.
Olcay Çakır: Hamsik saha içindeki en kıymetli futbol aklı. Onun varlığı ile yokluğu, kadrosu siyah ile beyaz kadar etkiliyor. Takım içinde alternatifi yok. Muadili bulunabilir mi, bu kısım değerli. Yaşı ve sakatlığı gereği maç kaçıracağı biliniyor. Bu nedenle orası yedeklenmeli.
Soru – 1 | Zafer Büyükavcı: Geride kalan süreçte Son Şampiyon Trabzonspor’un futbolunu nasıl yorumlarsınız? Abdullah Avcı’nın oyun stratejisi ve oyuncu tercihleri hakkındaki fikriniz nedir?
Mehmet Demirkol: Toplanan puan için asla makûs denemez
Geçen yıldan çok farklı bir dönem başlangıcı oldu. Hem temel rakiplerin güçlü girişi hem Şampiyonlar Ligi’nden eleniş genel psikolojiyi etkiledi. Dönem sonunda da bir sıkışıklık vardı lakin bu yıl takımda yenilenme yapma mecburiliği işi değiştirdi. Avcı yine bir suram yapmak zorunda. Şampiyon olmuş bir kadro için bu kolay değil. Bilhassa de Avcı üzere daima üstüne koymaya alışmış biri için. Bu açıdan bakıldığında toplanan puan makûs denmez lakin oyunu oturtmak vakit alacak. Hem Avrupa’da olmanın yıpranması lakin Şampiyonlar Ligi’nde olamamanın zahmetiyle da uğraşmak kolay değil. Üstelik geçen yıl işler makûs giderken devreye giren yıldız performansları da yok.
Cem Dizdar: Avcı’nın beden lisanı baskıyı gösteriyor
Kopenhag’a elenme şaşkınlığı ve Cornelius üzere ön alan oyununda ezberlenmiş şablonların temel icracısını kaybetmiş olmak kuşkusuz dezavantaj. Lakin bu kadar bir salınımı açıklamaya kâfi mi, emin değilim. Gerçi son iki maçta toparlanma emareleri göstermediler değil; lakin bilhassa Abdullah Avcı’nın beden lisanı, üzerlerindeki baskının büyüklüğünü gösteriyor.
Dorukhan’ın sakatlığı eza
İsim isim takıma bakıldığında şampiyon grubun önünde olduğu bile söylenebilir. Lakin şampiyon olurken en baştan kopup gitmiş olmaları, oluşabilecek baskıyı baskıladı. İnşaası şimdi tamamlanmamış bir kadro olarak Trabzon, şimdilik özel oyuncularıyla doruğa tutunuyor. Şimdi ‘kuş sürüsü oyunu’na terfi edemediler fakat bu hususta UEFA maçlarının da katkısıyla süreci hızlandıracaklardır. Ama Dorukhan’ın sakatlığı formasyon değişimi konusunda Avcı’nın elini epey kısıtladı diyebilirim.
Olcay Çakır: Dalgalı bir seyir fakat limana demirlediler
Trabzonspor şampiyonluk sonrası büyük bir dönüşüm yaşıyor. Bu durum saha içindeki oyunu ve haliyle sonuçları direk etkiledi. Yeni transferler, sakatlıklar, Şampiyonlar Ligi’nden eleniş ve Avrupa ligi maç yoğunluğu bir çok şeye direkt etki etti. 7 haftalık dönemde Trabzonspor dalgalı bir seyir izlese de; gemisini, limana puan olarak sağ salim demirledi.
Gbamin değil, Siopis…
Büyük ekiplerde yeni transferlerle birçok oyuncunun değişmesi, grup olgusuna direkt ziyan verebiliyor. Bu nedenle bu durum bir ‘geçiş dönemi’ olarak kıymetlendirilir ise sağlıklı sonuçlar elde edilir. Mecburiyetler de (sakatlıklar) Avcı’nın oynatmak istediği oyunu etkiledi. Lakin Siopis’in kenarda oturması, Gbamin’in oynaması, deneme ismine olumsuz sonuç alınmış bir tercihti.
Soru – 2 | Zafer Büyükavcı: Yapılan transferlerin kadroya katkısı ne seviyede? Sizce mevcut takımın hala destek edilmesi gereken mevkileri nereler?
Mehmet Demirkol: Gelenler hazır bir yapıda rol bulamadı
Transferler kâfi, hatta fazlası var. Sorun, geçen sene grubun iskeletini oluşturan oyuncuların tıpkı form ve süreklilikte olmayışı. Olağan kayıplar ve sakatlıklar da durumu zorlaştırıyor. Münasebetiyle gelen oyuncu hazır bir yapının içinde rolünü bulamadı. Onun yerine yeniden toptan bir suram var. Yani son derece düzgün oyuncular var fakat tam ahenk sağlanmadığı için evvel inançlı bir oyun bulmak gerekiyor. Oyunda tempoyu artırmak zorlaşıyor. Kopenhag elenişi de bundan. Sonrasında tempoyu artırmak gereken maçlarda bu kere savunma meseleleri ortaya çıktı. Yani bir başa dönüş kelam konusu. Son iki haftada belirli oranda ahenk sağlandı. Oyuncuların istekli ve yılmayan bir portre çizmeleri sevindirici.
Cem Dizdar: Sakatlık olmazsa destek gereksiz
‘Takım oyunu’ şimdi besbelli bir karakter kazanmadığından, transfer katkısını ölçmek de sıkıntı. Diyelim ki Trezequet! Bu tarzıyla kazandıracağı maçlar olacak lakin grup oyunu inşasını da geciktirecek üzere görünüyor. Fakat Bartra ve Maxi Gomez üzere transferlerin tıpkı Hamsik’te olduğu üzere ağır ağır duruma el koyacaklarını öngörebiliriz. Hâl bu türlü olunca bu grubun da sakatlık ihtimalleri dışında desteğe gereksinimi var diye düşünmüyorum.
Olcay Çakır: Hamsik oynuyorsa her futbolcu düzey atlar
Hamsik saha içindeki en kıymetli futbol aklı. Onun varlığı ile yokluğu, kadrosu siyah ile beyaz kadar etkiliyor. Takım içinde alternatifi yok. Muadili bulunabilir mi, bu kısım kıymetli. Yaşı ve sakatlığı gereği maç kaçıracağı biliniyor. Bu nedenle orası yedeklenmeli. Nwakaeme sonrası Trezeguet’in yaşadığı ağır adaptasyon, Hamsik’in gelişiyle sıkıntıdan sorunsuzluğa hakikat evrildi bile. Hamsik onu da aslına dönüştürdü. Visca’nın sakatlığı bir aya kadar düzelir ise kanat sorunu ortadan kalkar. Bartra ve Bardhi de Hamsik sonrası değişti. Sırada Gomes ve Umut var. Yanlış transfer diyebileceğim kimse yok. Bilakis gerçek ve vakte gereksinimi olan oyuncular alındı. Hamsik varsa her oyuncu, marka pahasına dönüşüyor. Bu ayrıntı değerli.
Soru – 3 | Zafer Büyükavcı: Nwakaeme ve Cornelius üzere iki yıldızın gidişi, kadronun futbolunu hangi ölçüde etkiledi? Onların yerine alınan isimler, tıpkı etkiyi gösterebildi mi?
Mehmet Demirkol: Nwakaeme ve Visca yoksa bütün plan değişir
Kayıp oyuncular eldeki şablonları değiştirmeyi zarurî kılıyor. Nwakaeme’nin yerine birini koyamazsınız. O yoksa planı değiştirmek gerekir. Keza Visca için de durum tıpkı. Onların oyunları, öbür herkesi etkiliyor. Yokluklarında artık yapıyı yıkıp yeni bir oyun bulunmalı. Avcı da bununla uğraşıyor. Doğal bunu yapmak için evvel orta sahayı oturtmak lazım. Hamsik’in dönüşü kıymetli ancak orada kalması, sakatlık sorunu yaşamaması çok daha kıymetli. O da olmazsa temel üçgen büsbütün bozulmuş olacak. Cornelius’un yaşadığı ve tahminen ayrılma isteğine yol açan sorun da buydu. Şampiyonlar Ligi’nde olmayış ancak Avrupa’da olmanın yıpratıcılığı da uygun bir denklem değil. Âlâ skorlar ve kümeden direkt çıkmak psikolojiyi düzeltir. Ligle birlikte bunu da kovalamak lazım.
Cem Dizdar: İki yıldız sonrasında tertip sil baştan
Hücum çizgisinden iki kıymetli oyuncunun kaybı elbette grubun tüm oyununu baştan sona belirsizleştirir. Abdullah Avcı saha içi tertibi sil baştan yapmak zorunda kaldı ve bunun yenilenmesi vakit ister. Eski verimliliğe getirilmesi ise daha uzun vakit… Saha içi tertibin gücüne bağlı olarak rakip kaleye yakın oyuncular da yükselecektir ancak daha gerçek olanı gol tesirini oyuncular ortasında bölüştürmektir. Bu durumda rakiplerin tedbir alması daha da güçleşir.
Olcay Çakır: Gidenlere hürmet, gelenlere sabır
Bu ikilinin gidişi ekip olma özelliğine sekte vurdu elbette. Lakin geçmiş, geçmişte kaldı. Onlar ile yerlerine alınanların artı, eksi noktasında birbirlerine nazaran farklılıkları var. Şunu bilemiyoruz; O grubun ikilisi, bu 7 haftalık kadronun iki kıymetli, sonuç alan oyuncusu olabilirler miydi? Uğurcan da o grubun en kıymetli oyuncusuydu fakat 7 haftada yaşadığı durum ortada. Abdülkadir o denli, Bakasetas da! O gruptan bu ekibe geçiş sürecini herkesin sabırla beklemesi gerekiyor. ‘Gelen, gideni arattı’ demek için maratonun sonu beklenmeli. Gomes ve Umut gol bölgesinde kâfi ki topla buluşsunlar. Trezequet, Visca yokken oldukça katkı verdi. Gidenlere hürmet, gelenlere sabır gösterilerek her oyuncu kendi dünyasında kıymetlendirilmeli. 7 haftalık dönem özetle; Hamsik’in pamuklara sarılması gereken bir önder, Siopis’in büyük bir ciğer, Bakasetas’ın da değişmez bir 10 numara olduğunu gösterdi. Bu üçlü Trabzonspor’un olmazsa olmaz en şık orta alan kombini üzereydi.
